حال خوش

امروز بچه ها یه سورپرایز خیلی جالب برامون داشتند. اونم این بود که کرسی رو از زیرزمین آورده بودند و توی ایوون گذاشته بودند و دورشو پشتی چیده بودند. توی هوای سرد و بارونی با کاپشن و کلاه نشستن زیر کرسی داغ و نوشیدن چای آتیشی و نگاه کردن به ریزش قطره های بارون روی شاخه های لخت درختها حس و حال بی نظیری داشت. گرمای کرسی آنقدر می چسبید که ناخودآگاه چشمامون سنگین میشد و دلمون نمی خواست هیچ چیزی ما رو از اون هوای لذت بخش جدا کنه. فضا آنقدر دوست داشتنی بود که شب قابلمه ماکارونی و کاسه سالاد کاهو رو آوردیم همونجا بشقاب بشقاب کردیم دستمون گرفتیم و انگار که رفته باشیم گردنه اسالم به خلخال دسته جمعی خوردیم و خندیدیم و سر ته دیگ غذا با هم جنگیدیم. اون هم نه توی یه سفر دور و دراز جایی زیر سقف ایوون خونه و در نزدیک ترین فاصله با قطره های بارون